Erzincan

Vanmorgen hoorden we dat Nederland gewonnen heeft, na een verlenging en uiteindelijk penaltyschieten en dat van Gaal weer een meesterlijke zet had gedaan door de keeper te vervangen. Prachtig nieuws, maar wij waren toch blij dat wij om 12.00 uur besloten hadden om te gaan slapen. Tot 2.00 uur opblijven hadden wij ondanks de spannende wedstrijd niet kunnen volhouden. Ik ben per slot van rekening ook al weer een jaartje ouder....
We hadden vandaag een etappe van 500 km naar Erzincan. Na Ankara hadden we al het idee dat we in de rimboe zouden belanden, maar niets is minder waar. We zitten nu zo'n 600 km voor de Iraanse grens en we rijden nog steeds over keurige 4 baanswegen. Opvallend is wel dat er maar heel weinig verkeer op rijdt. Duidelijk gebouwd op de toekomst. Wat we ook niet verwacht hadden is dat er na Ankara nog zo veel grote en kleinere steden zijn. Allemaal even netjes! Heel veel nieuwe fabrieken, grote herenboeren met daartussen door scharrelend herders met hun kudde. De natuur verrast ons ook heel erg. Een mooi groen glooiend landschap ipv dorre steppes. De vrouwen hebben wel steeds meer kleren aan richting het oosten, dus we zijn onszelf zo langzamerhand ook al wat aan het inpakken. Kunnen we ook alvast maar wat wennen voor Iran. Daar zullen de dames onder ons toch armen, benen en hoofd moeten bedekken.